enczsksiplhudeitsvhrespt
/ plgłówne menu
jesteś tutaj Theatre database
EN | PL | IT

Teatr Ludowy

historia teatrugaleriadane techniczneoryginalne wyposażenie

ważne wydarzenia

(więcej)3.12.1955 | otwarcie teatru

premiera Krakowiaków i Górali w reżyserii Wandy Wróblewskiej

http://www.e-teatr.pl/pl/realizacje/3698,szczegoly.html


(więcej)1991 | przedstawienie "Romea i Julii"
w wykonaniu subkultur skinów i punków
(więcej)1997 | The Herald Angel Awards`97 na Festiwalu w Edynburgu

za przedstawienie Antygona w reżyserii W. Nurkowskiego

http://www.e-teatr.pl/pl/realizacje/6223,szczegoly.html


osoby

(więcej)Janusz Ingarden |Architekt
autor projektu architektonicznego Teatru Ludowego http://pl.wikipedia.org/wiki/Janusz_Ingarden

(więcej)Józef Szajna |
Reżyser teatralny, scenograf, autor scenariuszy, teoretyk teatru, malarz.więcej

(więcej)Jerzy Stuhr |

Aktor, reżyser, wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. rezyser m.in. Macbetha (http://www.e-teatr.pl/pl/realizacje/4983,szczegoly.html), którego premiera odbyła się 16.12.1995 roku. Spektakl otrzymał nagrodę na Fringe First na Festiwalu w Edynburgu.

więcej

(więcej)Jacek Strama |
Aktor, reżyser, producent filmowy. Od 2005 roku dyrektor Teatru Ludowego.więcej

(więcej)Freda Leniewicz |
Aktorka i reżyserka teatru lalkowegowięcej

historia

„(…) W ramach ogólnego planu urbanistycznego Nowej Huty rozpoczęto przygotowania do budowy dwu budyn­ków teatralnych. Większy, nazwany Teatrem Wielkim, miał stanąć w samym centrum, przy pl. Centralnym. Jego pojem­ność przewidywano na ponad tysiąc miejsc, a scena miała być dostosowana do inscenizacji monumentalnych i operowych. Drugi budynek teatralny, mniejszy, o charakterze kameral­nym, usytuowano na uboczu, około kilometra w drodze na Bieńczyce. Te dwie sceny w pełni zaspokoiłyby potrzeby no­wej dzielnicy, co więcej, stanowiłyby duży ośrodek teatralny dla całego Krakowa. Przypomnijmy, że miasto nadal nie posiadało gmachu operowego.

Zaabsorbowani budową kombinatu i bloków mieszkalnych budowniczowie Nowej Huty zdecydowali, by w pierwszej ko­lejności wznieść gmach Teatru Kameralnego przy ul. Majakowskiego. Projekt przygotowali Jan Dąbrowski i Janusz In­garden, a samymi robotami kierował Tadeusz Castelli[1].

Budynek teatru utrzymany został w spokojnych formach socrealizmu, stylu wówczas dominującego w naszej architek­turze. Miał rzut kwadratu, z czego połowę zajmowała scena i pomieszczenia techniczne, drugą widownia, westybule i ko­rytarze. Fasady były podobne do siebie, najozdobniej potrakto­wana została frontowa z szerokimi schodami i flankującymi wejścia kolumnami. Cały budynek był stosunkowo niski, jedno­kondygnacyjny, z mocno wysuniętym nadsceniem. W narożni­kach projektanci usytuowali dekoracyjne kopułki ze szpicami. Płytki hall kasowy prowadził do korytarza komunikacyj­nego, obiegającego widownię, z dwoma westybulami po bo­kach. Audytorium obliczono na 422 miejsc parterowych o ukła­dzie amfiteatralnym, z dobrą optyką i poprawną akustyką, chociaż do kilku miejsc z tyłu sali głos ze sceny dochodził stłumiony. Z tego też względu zmniejszono później ilość miejsc do 399. Rozplanowanie widowni nawiązuje do Teatru Festiwa­lowego w Bayreuth czy projektów M. Littmanna, chociaż ma mniejszy rozmach. Scena była głęboka na 9 m, proscenium na 3 m, a tworzy go przykrywany kanał orkiestrowy. Szerokość otworu scenicznego wynosi 8,5 m, wysokość 5 m. Urządzono wieżę wyciągową na 12 i 24 wyciągi. Nowocześnie rozwiązano także zapadnie, które można uzyskiwać w dowolnym miejscu sceny.

Całe wnętrze zaprojektowane zostało funkcjonalnie, nowo­cześnie i sprawnie technicznie. Jedynym utrudnieniem jest brak magazynów na dekoracje i pracowni technicznych. Ale to nie wina projektantów. W pierwotnych założeniach przewidy­wano wspólne pracownie dla obu teatrów w Nowej Hucie, ale niestety w międzyczasie zrezygnowano z budowy Teatru Wielkiego. Omawiany tu budynek miał być teatrem mniej­szym, kameralnym, a pracownie i magazyny zamierzano zlo­kalizować bliżej Teatru Wielkiego.

W dniu 8 III 1955 ówczesny minister kultury i sztuki Wło­dzimierz Sokorski podpisał decyzję o utworzeniu w nowym budynku zawodowego Teatru Ludowego pod dyrekcją Kry­styny Skuszanki i Jerzego Krasowskiego. Zespół znalazł tu dobre warunki pracy i wkrótce stał się czołowym w Polsce. Braki i niedociągnięcia budowlane usuwano poprzez remonty, ale najbardziej dawał się odczuć brak magazynów. Dopiero w 1970 r. kosztem 10 milionów złotych przystąpiono do budowy gmachu mieszczącego pracownie malarską, stolarską, tapicerską, ślusarską, modelarnię i magazyny dekoracji. Budy­nek o trzech kondygnacjach usytuowany został sto metrów od teatru”.

 

Fragment tekstu publikacji: Kazimierz Nowacki Dzieje teatru w Krakowie. Architektura krakowskich teatrów, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1982, s. 424-426



[1] J. Timoszewicz, A. W. Kral, Teatr Ludowy, Nowa Huta, 1955-1960, Kraków 1962, s. 306.

 

 

Literatura:

  1. 30 lat Teatru Ludowego w Krakowie-Nowej Hucie, Krajowa Agencja Wydawnicza, Kraków 1988.
  2. Na peryferiach dwóch miast. 50 lat Teatru Ludowego w Krakowie-Nowej Hucie 1955-2005, Teatr Ludowy, Kraków 2005.
  3. Nowacki K., Dzieje teatru w Krakowie. Architektura krakowskich teatrów, Wydawnictwo Literackiego, Kraków 1982.
  4. Timoszewicz J., Kral A.W., Teatr Ludowy, Nowa Huta, 1955-1960, Kraków 1962.

 

 

autor: Kazimierz Nowacki

informacje dodatkowe

nie wprowadzono żadnych informacji

Dodaj informacje

nazwa będzie opublikowana

Email nie zostanie opublikowany

Informacja: Informacja o teatrze musi zawierać minium 10 znaków.

twominusone=