enczsksiplhudeitsvhrespt
/ plgłówne menu
jesteś tutaj Theatre database
EN | PL

Teatr Komedia

Barbara i Stanisław Brukalscy

także Teatr na Żoliborzu (1954), Teatr Komedia (1957-1990), Teatr Północny (1990-1994), Teatr Estrada (1954-1957)
historia teatrugaleriadane techniczneoryginalne wyposażenie

ważne wydarzenia

(więcej)30.4.1954 | Otwarcie teatru
premiera spektaklu Nareszcie otwarcie w reżyserii Józefa Wyszomirskiego

osoby

(więcej)Barbara i Stanisław Brukalscy |
Autorzy projektu budynku teatru z 1937 roku.

(więcej)Jerzy Grochowski |Architekt

Współautor zrealizowanego projektu Teatru Komedia. Nowe plany przygotowano zmieniając projekt Brukalskich. 


(więcej)Wiesław Koziński |Architekt
Współautor zrealizowanego projektu Teatru Komedia. Nowe plany przygotowano zmieniając projekt Brukalskich.

(więcej)Tadeusz Listkiewicz |Architekt
Współautor zrealizowanego projektu Teatru Komedia. Nowe plany przygotowano zmieniając projekt Brukalskich.

historia

Budynek  teatru wybudowany został w latach 1948–1954 wg projektu znanego małżeństwa architektów Stanisława i Barbary Brukalskich przy ulicy Próchnika na warszawskim Żoliborzu. Kilkakrotnie zmieniał nazwę (Teatr na Żoliborzu, Teatr Północny), ale obecnie powrócił do historycznej – Teatr Komedia - i został wpisany do rejestru zabytków.

Wolnostojący trzykondygnacyjny budynek na planie ośmiokąta został zaprojektowany jako teatr estradowy. Nakryty kopułą o ażurowym bębnie z  prostokątnymi oknami, reprezentuje styl, który bywa określany przez badaczy jako styl Stanisława Augusta, pseudorenesans, neobarok, czy socrokokowy koktajl. Niektórzy doszukują się w nim nawet inspiracji w architekturze lunaparków.  Zastosowano tu barokowa wręcz mieszankę rozmaitych stylów i zaskakujących elementów, takich jak ażurowe globusy na fantazyjnie kutych balustradach, zegar słoneczny na jednej z zewnętrznych ścian, loggie na zapleczu, kamienne guzy umieszczone nad oknami drugiej kondygnacji, stonowane trójkątne naczółki okien i kopuła zwieńczona szyszką.

Każdy z ośmiu boków budynku zdobią trzy wysokie, prostokątne okna, a od strony wejścia – potrójne szklane drzwi prowadzące do holu o kształcie wycinka ośmioboku. Szatnia jest ozdobiona lustrami w zielonych, ceramicznych ramach. Korytarz-foyer otacza amfiteatralną widownię, licząca 485 miejsc. Ściany wewnętrzne są białe, boniowane od dołu,  i bogato zdobione. Po bokach umieszczono dwie pseudologgie, które obecnie służą jako miejsca dla reflektorów. Inną ozdobę stanowią rytmicznie powtarzające się wnęki, w których ustawiono wazy. Ponadto, w płaszczyzny ścian wkomponowano delikatne ozdoby z niebieskiej glazury ozdobionej złoceniami. Sufit nakrywającej widownię kopuły zdobią kasetony. Z czasem zmniejszono ilość zdobień we wnętrzu, nadając mu bardziej stonowany charakter. Dziś nie ma już ani bocznej sztukaterii, ani kryształowego żyrandola. Także do minimum zredukowano złocenia. Widownię Teatru Komedia cechuje doskonała akustyka i widoczność. Scena - 8 m głęboka, 4 m szeroka i 9 m wysoka - nie ma kanału dla orkiestry ani zapadni, ich funkcje pełnią wyjmowane z podłogi sceny klapy. Lewa kieszeń służy za magazyn dekoracji. Otwór sceny ma wymiary 8 m x 4 m.

 

Literatura:

  1. Beyond Everydayness. Theatre Arhcitecture in Central Europe, red. Igor Kovacevic, National Theatre in Prague, Praga 2010.
  2. Król-Kaczorowska B., Teatry Warszawy, Warszawa 1986.
  3. Teatry polskie w trzydziestoleciu (1944-1974), nadbitka z „Pamietnika Teatralnego”, IS PAN, 1975, z. 3–4.

 

 

autor: Anna Turowiec

informacje dodatkowe

nie wprowadzono żadnych informacji

Dodaj informacje

nazwa będzie opublikowana

Email nie zostanie opublikowany

Informacja: Informacja o teatrze musi zawierać minium 10 znaków.

fourplusfour=