Hetman Wacław Rzewuski, aktywny polityk, a przy tym pisarz, około 1754 roku przystosował dla potrzeb teatru salę koncertową na drugim piętrze zamku w Podhorcach (obecnie Ukraina). Autorem wystroju sali i dekoracji do przedstawień był malarz Łukasz Smuglewicz, pomagał mu syn Antoni, późniejszy dekorator Teatru Narodowego w Warszawie. W repertuarze znalazły się, obok komedii francuskich, własne utwory sceniczne hetmana: tragedie "Żółkiewski" i "Władysław pod Warną", komedie "Natręt" i "Dziwak". Występowali sprowadzani do Podhorzec aktorzy zawodowi, ale także własny, dworski zespół. Hetmański sługa Jakub Słowacki, dziadek poety Juliusza, miał w służbowym kontrakcie nakazaną “pilność [...] w recytowaniu tragedii i komedii”. Przedstawienia ustały w 1767 roku, gdy Rosjanie porwali i wywieźli Rzewuskiego – przeciwnika ich polityki. Historyk Stanisław Windakiewicz jeszcze na przełomie XIX i XX wieku widział w Podhorcach resztki dekoracji i maszynerii teatralnych.

Literatura:

1. Król-Kaczorowska B., Teatr Dawnej Polski. Budynki, dekoracje, kostiumy, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1971. 

2. Majerowa J., Wstęp, [w:] W. Rzewuski, Tragedie i komedie, Warszawa 1962.

3. Windakiewicz S., Teatr polski przed powstaniem sceny narodowej, Kraków 1921.

4. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 8 (red. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski), Warszawa, 1887.

5. Ostrowski J. K., Petrus J. T., Podhorce. Dzieje wnętrz pałacowych i galerii obrazów, Kraków 2001.

autor: Jarosław Komorowski