Teatr Polski mieści się w gmachu wybudowanym około 1920 roku przez szczecińskich wolnomularzy dla loży masońskiej Pod Trzema Cyrklami. Autorem budynku był Adolf Thesmacher. W latach 1935-1937 obiekt przebudowano wg projektu architekta Gustava Gaussa. Do 1945 roku mieściła się w nim siedziba żeńskiego oddziału narodowo-socjalistycznej organizacji partyjnej (Graufrauenschaftahaus). 

Po wojnie w budynku ulokowano kino „Bałtyk”, które działało do połowy 1946 roku. Ponadto w sali odbywały się koncerty i mecze bokserskie. W czerwcu 1946 roku z inicjatywy aktora i reżysera Stanisława Czapelskiego gmach z siedmiusetosobową widownią zaadaptowano na potrzeby teatralne. Tę funkcję budynek pełni do dziś. W latach 1948, 1952, 1977 i 2008 budynek poddano przebudowie, podwyższając standard widowni i zaplecza. Kosztem zmniejszenia liczby miejsc na widowni, poprawiono stan bezpieczeństwa widzów. Obecnie w budynku działają trzy sceny: Duża Scena (319 miejsc), Mała Scena (120) i scena kabaretowa Czarny Kot Rudy (80). 

W 2011 roku marszałek województwa zachodniopomorskiego podjął decyzję o rozbudowie gmachu od ul. Jana z Kolna (od strony Odry). W trakcie przebudowy zlikwidowane zostaną wszystkie przybudówki, które szpecą bryłę gmachu. Oprócz dotychczasowych scen mają powstać dwie nowe, w tym duża z balkonami i z widownią na 600-700 osób, tzw. scena szekspirowska, o okrągłym kształcie oraz ażurowym i rozsuwanym dachu. Widownie i zaplecza mają być usytuowane w nadodrzańskiej skarpie. Kubatura obiektu po przebudowie zwiększy się do 20 tys. m².

Fragment tekstu Andrzeja Androchowicza ze strony: http://spacerownikteatralny.pl/miasta/szczecin/miejsca/szczecin-teatr-polski/ (dostęp - 28.08.2016)